I tak na serio… Maja Muciek | Małgorzata Maciaszek

I tak na serio.. to wystawa, w ramach której realizacje swe zaprezentują dwie artystki – Małgorzata Maciaszek oraz Maja Muciek. Będzie to wyprawa w świat fantazji dziecięcej – jej dobrych i niewinnych stron, jak i tych niechcianych i niejednokrotnie skrywanych. Artystki w kontrastowy sposób zaprezentują świat rzeczywistości dziecięcej, który niemalże od samego początku spaczony jest przez wpływ człowieka dorosłego -świadomie, lub też nie – stosunkowo szybko odbierającego dziecku jego czystość i nieskażone myślenie o rzeczywistości, która go otacza.

Małgorzata Maciaszek zaprezentuje prace o kontrastowej wymowie, skupiając się na kwestiach związanych z erotyzmem, okrucieństwem i infantylnością jednocześnie. W dużej mierze prace pochodzą z nowego cyklu pt. Dziewczęce fantazje. Zaprezentowane na wystawie obiekty będą odnosiły się do świata dziecięcego, będąc po części zabawkami, a po części przedmiotami wyjętymi z koszmarów.

Małgorzata Maciaszek, Zakładniczka

Koszmary i potwory w dzieciństwie rodzą się przecież pod wpływem otaczającej nas rzeczywistości – niedopowiedzeń, które docierają do świadomości dziecka ze świata dorosłych, np. ze zdjęć z gazet, obrazków z telewizji. Część prac ukazuje także erotyzm tam, gdzie go z pozoru nie powinno być. Artystka poszukuje granicy pomiędzy tym, co akceptowalne, a tym co odrzucone czy wstrętne (abject). Zabawki i projekcje z dzieciństwa przeniesione są tu do świata dorosłych i do świata sztuki.

W przeciwieństwie do Małgorzaty Maciaszek, Maja Muciek ukaże nam świat wspaniały, który składa się z samych, małych cudów. Ukazując nam swe małe obrazki, akwarelki lub collage czy nawet obiekty, będące różnymi formami maskotek, odkrywanych przez nas niebek i kapliczek – trójwymiarowych obiektów, które zamieszkują obiekty po transformacji w szeroko rozumianej wolności twórczej nie respektującej żadnych tabu czy zasad (jak u dziecka). Kapliczki, więc to miejsce, w której wolność ta może się schować i istnieć bezpiecznie.

Maja Muciek

Artystka poprzez swoje prace umożliwia nam powrót do chwil, gdy sami funkcjonowaliśmy w cudownym i beztroskim stanie. Dzięki niektórym realizacjom, poprzez samo przebywanie w ich otoczeniu doświadczamy ambiwalentnego uczucia nieopisanej satysfakcji i goryczy zarazem, pewną formą wkradającej się po czasie żałości, uświadamiającej nam, że w naszym dorosłym życiu trudno już o takie chwile czy momenty, w których tak niewiele potrzeba nam było do szczęścia.

Maja Muciek

Obydwie artystki w starają się zasugerować nam pewne prawdy, które dzięki swym pracom zaczynamy powolnie odkrywać – a może przypominać sobie – własne przemyślenia odnośnie życia, czasu, zasad, ważności i nieważności czy ludzi, którzy nas kształtują i nas samych już ukształtowanych.